Pagina's

zondag 8 mei 2011

Beste meneer Grunberg,

--------------------------------------------------------

Amsterdam, 8 mei 2011


Beste meneer Grunberg,

Ik heb regelmatig dromen waarin u mij brieven stuurt. Dat zijn fijne dromen. In mijn droomwereld kennen we elkaar kennelijk goed, want u veroorlooft zich allerlei frivoliteiten in uw schrijven. Vaak lach ik mezelf wakker.

In het dagelijks leven ben ik zelfstandig ondernemer en de aanvallen van de regering raken mij in mijn financiёle hart. Op zoek naar alternatieve bronnen van inkomsten, ben ik tot veel bereid. Zo kwam ik op het idee om de gedroomde brieven van u aan mij te bundelen. Het zijn zeer persoonlijke en particuliere dromen, maar door het laatste nieuws rondom uw werk als schrijver van brieven denk ik dat ik hier desondanks mijn voordeel uit wil halen.

Waar ik nog niet uit ben is wie ik als auteur moet opvoeren. ‘Gedroomde brieven aan Rebecca’ door Arnon Grunberg. Of ‘Gedroomde brieven van Arnon’ door Rebecca van Vuure. Heeft één van deze twee voorstellen uw voorkeur?

Ik geef de bundel in eigen beheer uit, dat doet bijna iedereen tegenwoordig. Bij verkoop kunnen we natuurlijk een verdeelsleutel voor de behaalde winst afspreken.

Graag zou ik over bovenstaande met u van gedachten wisselen, liefst in levende lijve. Als dat niet lukt, dan kunt u mij natuurlijk gewoon weer een brief schrijven.

Vriendelijke groet,
Rebecca van Vuure

http://www.arnongrunberg.com/
http://www.brievenaanesther.nl/

2 opmerkingen:

  1. Beste Rebecca, vrouw van veertig,

    Toen ik jong was schreef ik nog wel eens brieven aan vrouwen van mijn eigen leeftijd. Ik gebruikte daarvoor mijn typemachine. Verbeteringen bracht ik aan met pen.
    Die brieven wekken, bij herlezing, de indruk dat ik veel en lang nadacht over hetgeen ik schreef. Toch herinner ik me dat niet zo. Mijn gedachten verschenen moeiteloos op papier.

    Ik vind weinig zo leuk als het schrijven van brieven, maar sinds de introductie van de tekstverwerker gaat het me minder makkelijk af. Het is niet dat ik niet meer weet wat ik wil zeggen, maar de typemachine dwong me het direct leesbaar te formuleren. Terwijl het gemak van de computer me verleidt tot eindeloos herformuleren.

    Bovendien ben ik wel ouder geworden, maar de vrouwen waaraan ik mijn brieven richt niet. Over het algemeen (en u vormt daar een prettige uitzondering op) zijn mijn vrouwelijke bewonderaarsters pas afgestudeerde studentes Nederlands. Met een graad in Marketing en Communicatietechnieken.
    Ik vermoed dat zij veeleisend zijn en graag originele, unieke en geestige brieven willen ontvangen. Zodat ze deze later kunnen bundelen en uitbrengen, als appeltje voor de dorst.
    Ik ga dingen niet uit de weg en doe daarom extra mijn best op die brieven.

    Ik heb bij het schrijven van deze brief niet lang hoeven nadenken, ik hoop dat u er plezier van heeft.

    Een vriendelijke groet terug,

    Arnon

    BeantwoordenVerwijderen